-
1 stłuc
(-kę, -czesz); vb; od tłuc* * *pf.2. (= ulec kontuzji) bruise, contuse; cholera, stłukłem sobie łokieć damn, I've hit l. hurt my elbow.3. pot. (= zbić) batter, beat up; stłuc kogoś na kwaśne jabłko beat sb to a pulp, beat l. knock the hell l. (living) daylight out of sb.pf.get broken, break.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stłuc
-
2 stłu|c
pf (stłukę, stłuczesz, stłucze, stłukł, stłukła, stłukli) Ⅰ vt 1. (rozbić) to break [szybę, szklankę]- stłuczony talerz a broken plate ⇒ tłuc2. (uderzyć się) to bang, to hit [łokieć, nos]- stłuc sobie kolano to bang one’s knee- stłuczone ramię an injured shoulder3. (pobić) pot. to beat [sb] up ⇒ tłuc Ⅱ stłuc się [talerz, lustro, wazon] (pęknąć) to break; (zostać rozbitym) to get broken ⇒ tłuc sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stłu|c
См. также в других словарях:
stłuc — dk XI, stłukę, stłuczesz, stłucz, stłukł, stłuczony, stłukłszy 1. «zniszczyć jakiś kruchy przedmiot przez uderzenie, rozbicie na części; zbić, rozbić» Stłuc lustro, szklankę, wazon. Stłuc szybę kamieniem. 2. pot. «uderzyć o coś mocno jakąś… … Słownik języka polskiego
